ΒΟΑΚ: (Βωμός «Οργανωμένης» Ανθρωποθυσίας Κρήτης)

13.01.2016


Του Δημοσθένη Μαράκη

Όσο ανατρεπτικός και μακάβριος ακούγεται ο τίτλος, τόσο επίκαιρος παρά ποτέ. Μετά τα επαναλαμβανόμενα τροχαία ατυχήματα που λαμβάνουν χώρα σε όλη την επικράτεια, φαίνεται (και είναι) επιβεβλημένη η λήψη μέτρων ανακατασκευής, επαναχάραξης, βελτίωσης κτλ του αυτοκινητόδρομου με την κωδική ονομασία «Αυτοκινητόδρομος 90» (ονομασία Βόρειος Οδικός Άξονας Κρήτης, ΒΟΑΚ).

Λίγα μόνο χιλιόμετρα οδήγησης στον «βωμό» και θα καταλάβει κανείς πόσο τυχερός θα έπρεπε να αισθάνεται με την άφιξη στον προορισμό του.

Το καλύτερο μέτρο προστασίας (εκτός της ζώνης και του κράνους) είναι η λαμπάδα. Ίσαμε το μπόι του καθενός από εμάς. Γιατί τα υπόλοιπα...

Η χάραξη του 1950... για τις ανάγκες του 1950...

Εν έτη 2014 και με πενταπλασιασμό του πληθυσμού του νησιού, ο ΒΟΑΚ, δεν είναι απλά ο επικινδυνότερος δρόμος της Ευρώπης, αλλά η προσωποποίηση της απαξίωσης των πολιτών ή της «οργανωμένης» αδυναμίας των πολιτικών μας αρχόντων. Αδυναμία, που ξεκινά από το κεντρικό κράτος μέχρι την περιφερειακή Δνση Κρήτης. Παρόλο που η χώρα μας εξακολουθεί να έχει θλιβερή πρωτιά σε θανάτους και σοβαρούς τραυματισμούς πανευρωπαϊκά μαζί με τη Ρουμανία και τη Λιθουανία, με τραγικές συνέπειες για την οικογένεια, την κοινωνία και τη χώρα, η μοναδική μέριμνα που λαμβάνεται είναι η είσοδος στο τηλεοπτικό πλάνο που απαθανατίζει θλιβερές εικόνες και το όψιμο ενδιαφέρον.

Στην πραγματικότητα, η σήμανση ανύπαρκτη ή καλυμμένη από κάθε είδους αυτοκόλλητα, συνθήματα ή κλαδιά δέντρων που προβάλλουν από παντού, μπάρες που λείπουν ή έχουν αφαιρεθεί γιατί εμποδίζουν τις «εμπασιές», ελλιπής ή ανύπαρκτος φωτισμός και οδόστρωμα ειδικό για παρασκευή φραπέ. Σαμαράκια παντού, ακόμη και στα «νέα» του κομμάτια. Βέβαια, μπορεί να μην έχουμε τα στοιχειώδη, αλλά διαθέτουμε κάμερες. Τοποθετημένες προ 10ετίας, λειτούργησαν φέτος για εισπρακτικούς λόγους (φυσικά) και όχι για να βελτιώσουν την οδική συμπεριφορά των Κρητικών.

Με τέτοια ραγδαία αύξηση των χρηστών και την καταπόνηση του οδοστρώματος από πολλαπλάσιο αριθμό ΙΧ ή λεωφορείων, οχημάτων τροφοδοσίας κτλ, τα κονδύλια συντήρησης και βελτίωσης, όφειλαν να είναι πολλαπλάσια. Εξ άλλου το νησί δικαιούται επιπλέον χρήματα για βελτίωση υποδομών, λόγω της συμμετοχής του στο ΑΕΠ μέσω του τουρισμού και της αγροτικής παραγωγής. Αντ’ αυτών, κάποιοι οραματίζονται διόδια. Γιατί, όπως λένε, το κόστος κατασκευής και συντήρησης είναι τεράστιο. Σε ολόκληρο τον κόσμο, διόδια διαθέτουν οι κεντρικές «Εθνικές» οδικές αρτηρίες ταχείας κυκλοφορίας, με την μορφή κλειστού αυτοκινητόδρομου. Μόνο που εναλλακτικά, υπάρχει διαθέσιμο οδικό δίκτυο για τις ανάγκες των πολιτών. Μεγαλύτερη ταλαιπωρία, αλλά ΔΩΡΕΑΝ. Εδώ;

Από το 1950, προσπαθούμε να χαράξουμε έναν στοιχειωδώς ασφαλή, Βόρειο, Νότιο, με τους κάθετους προς αυτούς δρόμο και ακόμη βρισκόμαστε στην αρχή. Στη χάραξη. Ο βαθμός υλοποίησης, υστερεί χρονικά κατά (μόνο) 50 χρόνια. Ξεχνάμε όμως ότι η κοινωνία εξελίσσεται...

Το περισσότερο εξοργιστικό, είναι ότι κανείς «τεχνοκράτης» δεν «κοστολογεί» τις ανθρώπινες ζωές, κανείς δεν «κοστολογεί» τους τραυματίες, κανείς δεν «κοστολογεί» αυτούς που καταλήγουν σε αμαξίδιο, με μια μόνιμη αναπηρία.
Κύριοι, οικονομολόγοι εκτιμούν ότι ετησίως το κόστος των θανατηφόρων τροχαίων υπερβαίνει το 2 % του ΑΕΠ στη χώρα μας, χωρίς αυτό να συνεκτιμά την επιβάρυνση της οικογένειας και του εθνικού συστήματος υγείας από τους σοβαρούς τραυματισμούς, το κόστος περίθαλψης και τη μείωση του εργατικού δυναμικού της χώρας. Αποδεικνύουν δηλαδή, ότι τα χρήματα νοσηλείας και αποκατάστασης αυτών των αθώων θυμάτων και των οικογενειών τους, επαρκούσαν για την κατασκευή ασφαλών, κλειστών αυτοκινητόδρομων. Άρα τα περί διοδίων κρίνονται... και εξυπηρετούν...

Όλοι όσοι ζούμε στην Κρήτη, γνωρίζουμε πολύ καλά, ότι είναι θέμα πολιτικής βούλησης η ολοκλήρωση του ΒΟΑΚ, όπως και των κάθετων προς αυτόν «Εθνικών» δρόμων και όχι μόνον χρημάτων. Ένα έργο τέτοιας εμβέλειας, τέτοιου μεγέθους συνεισφοράς στην Εθνική Οικονομία μέσω του τουρισμού και των μεταφορών, θα έπρεπε να είναι ΠΡΩΤΗΣ προτεραιότητας. Εμείς, αντί να συζητάμε την βελτίωσή του αλλά και την κατασκευή μέσων σταθερής τροχιάς, προσπαθούμε ΑΚΟΜΗ να πείσουμε για την ανάδειξή του σε πρώτη προτεραιότητα. Φυσικά, (επίσης) όλοι αντιλαμβανόμαστε, ότι θα ανακηρυχτεί σε «έργο πνοής και πρώτου μεγέθους», όταν κάποιος από τους «Εθνικούς» εργολάβους αναλάβει (δια της απευθείας αναθέσεως, ως συνήθως) την σύμβαση παραχώρησης. Οι γνώστες επενδύσεων Τουριστικού προϊόντος επιβεβαιώνουν, ότι αν οι επενδύσεις σε υποδομές (βλέπε ΒΟΑΚ, λιμάνια, αεροδρόμιο Καστελλίου) δεν συμβαδίζουν με την αύξηση των επισκεπτών, μόνο αρνητικά θα είναι τα αποτελέσματα.

Η κατανομή κονδυλίων συντήρησης ανά περιοχή, μόνο τυχαία δεν είναι. Η Κρήτη πάλι υπολείπεται, ενώ το χρήμα ρέει άφθονο σε άλλες περιοχές. Παλιότερα χρησιμοποιήθηκε το επιχείρημα (παραμύθι) του στρατηγικού χαρακτήρα της κατασκευής της Εγνατίας Οδού.

Σαν επιχείρημα σωστό, σαν παραμύθι... αμάσητο! Σήμερα;

Η διεκδίκηση κυρίες και κύριοι βουλευτές, παράγοντες και λοιποί, είναι αυτή που θα φέρει επιπλέον κονδύλια. Χωρίς αυτήν, θα συνεχίσουμε να «φυτεύουμε» εκκλησάκια (ως... ένδειξη σήμανσης επικινδυνότητας των δρόμων) στις «Εθνικές οδούς» ή να ζωγραφίζουμε πεταλούδες, σε κάθε σημείο ατυχήματος. Δυστυχώς, με τους ρυθμούς υλοποίησης και κατασκευής, σε λίγο δεν θα υπάρχει διαθέσιμος χώρος για άλλες πεταλούδες...

Το μπαλάκι λοιπόν, πέφτει σε ΟΛΟΥΣ τους Κρητικούς βουλευτές, ανεξαρτήτως κομματικής και ιδεολογικής απόχρωσης (για να σας προλάβω). Οι παραιτήσεις των, αφού εκβιαστικά τεθούν στην διάθεση του Πρωθυπουργού, ίσως βοηθήσουν, μιας και οι συσχετισμοί είναι (πλέον) πολύ οριακοί!!!

http://www.candianews.gr