ΛΗΞΙΠΡΟΘΕΣΜΑ ΔΑΝΕΙΑ ΚΑΙ ΑΝΑΚΕΦΑΛΟΠΟΙΗΣΗ ΤΡΑΠΕΖΩΝ

ΛΗΞΙΠΡΟΘΕΣΜΑ ΔΑΝΕΙΑ ΚΑΙ ΑΝΑΚΕΦΑΛΟΠΟΙΗΣΗ ΤΡΑΠΕΖΩΝ

Ως γνωστόν οι τράπεζες ανακεφαλαιοποιήθηκαν με το συνολικό ποσόν των 50 δις. ευρώ, για την αποκατάσταση των ζημιών που έχουν υποστεί τα «ίδια κεφάλαιά των» (Core Tier I) από το PSI και τα ανεξόφλητα δάνεια των νοικοκυριών. Τα κεφάλαια της ανακεφαλαιοποίησης διατίθενται αποκλειστικά για τον παραπάνω σκοπό (σύμφωνα με τον νόμο 3601/2007, άρθρα 27α και 28 περί κεφαλαιακής επάρκειας των τραπεζών, ΦΕΚ Α`178/01-8.2007. Συνεπώς οι τράπεζες δεν νομιμοποιούνται να απαιτούν για δεύτερη φορά τις οφειλές των δανειοληπτών των!. Σας καταθέτω έτοιμο δικόγραφο. Δημ. Αντωνίου

ΕΝΩΠΙΟΝ ΤΟΥ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟΥ ΑΘΗΝΩΝ

ΕΝΣΤΑΣΗ ΕΝΕΡΓΗΤΙΚΗΣ ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΗΣΗΣ ΛΟΓΩ ΕΛΛΕΙΨΕΩΣ ΕΝΝΟΜΟΥ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΟΣ
& ΑΙΤΗΣΗ ΛΟΓΙΣΤΙΚΟΥ ΕΛΕΓΧΟΥ ΑΠΟ ΟΡΚΩΤΟΥΣ ΛΟΓΙΣΤΕΣ

Του Δημ. ΑΝΤΩΝΙΟΥ, κατ. Χαλκίδος, οδός Δημ. Βώκου 6.

ΚΑΤΑ

(π.χ.) Της «ΕΘΝΙΚΗΣ ΤΡΑΠΕΖΑΣ ΑΕ»

Η ένσταση αυτή κατατίθεται νόμιμα κι έγκυρα σήμερα, διότι η πλήρης και τελική ανακεφαλαιοποίηση των ελληνικών τραπεζών, συμπεριλαμβανομένης και της αντιδίκου μου «Εθνικής Τράπεζας ΑΕ», ολοκληρώθηκε με την ψήφιση του 3ου Μνημονίου (ν. 4093/2012, Υποπαράγραφος Δ.1 άρ.1α και 2α, ΦΕΚ Α` 222/12-11-2012) και την έκδοση της από 12-11-2012 σχετικής με αρ. 38 απόφασης του Υπουργικού Συμβουλίου (ΦΕΚ Α` 223/12-11-2012).

ΕΙΣΑΓΩΓΗ: Τα καίρια πλήγματα στη ρευστότητα των τραπεζών

Η διαδικασία της ανακεφαλαιοποίησης και η σταθεροποίηση του ελληνικού τραπεζικού συστήματος αποτελούν βασική προϋπόθεση για την παροχή ρευστότητας στην πραγματική οικονομία και άρα και για την πολυπόθητη ανάκαμψη. Η πολύμηνη καθυστέρηση στην υλοποίηση του εγχειρήματος, ωστόσο, έγκειται στο βασικό προβληματισμό για το κατά πόσο είναι δυνατό, αλλά και ηθικό, από ένα σημείο και μετά, να διατηρήσουν οι τράπεζες τον ιδιωτικό τους χαρακτήρα αλλά και τις ίδιες διοικήσεις τη στιγμή που το Δημόσιο συνεισφέρει δεκάδες δις ευρώ στη διάσωσή τους. Ας δούμε όμως όλη την πορεία του ζητήματος των τραπεζών από την αρχή της κρίσης μέχρι σήμερα, το πού βρισκόμαστε αυτή τη στιγμή αλλά και το πώς φτάσαμε ως εδώ.

Φυγή καταθέσεων (ενδεικτικό είναι το γεγονός ότι πριν το 2009 οι καταθέσεις μας ήταν περίπου 250 δις ενώ σήμερα έχουν πέσει στα 160 δις): Λόγω συνεχώς εντεινόμενου κλίματος ανασφάλειας στην ελληνική οικονομία (κάθε φορά που ακούγονται φράσεις του τύπου «πάγωμα δόσης», «καταγγελία του Μνημονίου» ή «επιστροφή στη δραχμή» πολλά δις καταθέσεων κάνουν φτερά) αλλά και λόγω ύφεσης, αφού ένα ποσοστό των καταθέσεων καταναλώθηκε.

Επισφάλειες: Τα «κόκκινα» ληξιπρόθεσμα δάνεια που δεν εξυπηρετούνται από 200.000 περίπου νοικοκυριά και επιχειρήσεις και δεν έχουν προοπτική να εισπραχθούν από την τράπεζα –είτε λόγω πτώχευσης του οφειλέτη είτε λόγω έλλειψης εγγυήσεων- ξεπερνούν αυτή τη στιγμή τα 50 δις ευρώ. Τις επισφάλειες αυτές κλήθηκε να ελέγξει (με αμφίβολο τρόπο –λόγω κυρίως παράλειψης ελέγχου των off-shore του εξωτερικού) το προηγούμενο έτος η Blackrock στα δανειακά χαρτοφυλάκια των τραπεζών, για τις οποίες οι τράπεζες φαίνεται ότι θα χρειαστούν πάνω από 10 δις επιπλέον των προβλέψεων στους ισολογισμούς τους (αφού πριν τη Blackrock οι τράπεζες φαίνεται πως είχαν ήδη εγγράψει περίπου 15 δις προβλέψεις λόγω επισφαλειών).

PSI: Τον Οκτώβριο 2011 αποφασίστηκε το οριστικό κούρεμα του ελληνικού χρέους άνω του 50% (ονομαστική αξία). Οι ελληνικές τράπεζες συμμετείχαν σε αυτό με ομόλογα αξίας περίπου 50 δις ευρώ (υπέστησαν 53,7% κούρεμα της ονομαστικής αξίας των ομολόγων και άνω του 80% πραγματικές ζημιές-αφού αυτή τη στιγμή τα νέα ελληνικά ομόλογα διαπραγματεύονται στο 17-18% της αξίας τους).

Η απόφαση για ανακεφαλαιοποίηση

Έτσι, λοιπόν, στις αποφάσεις της Συνόδου Κορυφής του Οκτωβρίου 2011, μαζί με το οριστικό κούρεμα του ελληνικού χρέους και το δεύτερο πακέτο δανεισμού της χώρας, αποφασίστηκε και ένα ποσό-δάνειο ύψους περίπου 35 δις από τον Προσωρινό Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Στήριξης (EFSF) για την ανακεφαλαιοποίηση των ελληνικών τραπεζών.

Τα λεφτά αυτά προορίζονταν για το Ελληνικό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (ΤΧΣ), στο οποίο υπήρχαν ήδη 10 δις από το 1ο πακέτο δανεισμού της Ελλάδας ύψους 110 δις. με το 1ο Μνημόνιο, Μάιος 2010, άρθρο 16.

Μετά και το νέο αυτό ποσό, τα κεφάλαια του Ταμείου, σήμερα (ν.4079/2012, ΦΕΚ Α 20-09-2012) προσδιορίζονται συνολικά στα 50 δις ευρώ. Από αυτά, τα 18 δις δόθηκαν τον περασμένο Απρίλιο 2012 ως προκαταβολή για την ανακεφαλαιοποίηση των 4 βιώσιμων μεγάλων τραπεζών (Εθνική, Πειραιώς, Alpha, Eurobank) και επιπλέον άλλα 7 δις ευρώ πήγαν για την ανακεφαλαιοποίηση της ΑΤΕ μετά την απορρόφησή της από την Πειραιώς. Τέλος, τα υπόλοιπα 23-25 δις χορηγήθηκαν στις παραπάνω 4 τράπεζες με την ψήφιση του 3ου Μνημονίου (ν. 4093/2012, Υποπαράγραφος Δ.1 άρ.1α και 2α, ΦΕΚ Α` 222/12-11-2012) και την έκδοση της από 12-11-2012 σχετικής με αρ. 38 απόφασης του Υπουργικού Συμβουλίου (ΦΕΚ Α` 223/12-11-2012). Με τα τελευταία αυτά χρήματα (23-25 δις.) ολοκληρώθηκε η διαδικασία ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών αυτών, συνολικού ύψους 11 δις. περίπου για κάθε μία των ανωτέρω 4 βιώσιμων τραπεζών, σύν τα 7 δις. της ΑΤΕ.

Το επιπλέον (των 50 δις.) αναγκαίο ποσόν για την πλήρη ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών θα καλυφθεί με αύξηση του μετοχικού των κεφαλαίων από τους ίδιους τους ιδιώτες μετόχους των, η συμμετοχή των οποίων θα πρέπει να καλύπτει τουλάχιστον το 10% της αύξησης του μετοχικού κεφαλαίου. Διότι εάν αυτό δεν επιτευχθεί, τότε το αντίστοιχο ποσόν θα καλυφθεί από το ΤΧΣ και τον EFSF, αλλά με την πλήρη πλέον κρατικοποίηση των τραπεζών (ν. 4093/2012, Υποπαράγραφος Δ.1 άρ.1α και 2α, ΦΕΚ Α` 222/12-11-2012) και την έκδοση της από 12-11-2012 σχετικής με αρ. 38 απόφασης του Υπουργικού Συμβουλίου (ΦΕΚ Α` 223/12-11-2012) (βλ. παρακάτω τους όρους της ανακεφαλοποίησης). Και πράγματι έτσι έγινε τελικά, δηλ. οι τράπεζες δεν προέβησαν καν σε αυξήσεις των μετοχικών των κεφαλαίων, οι ιδιώτες μέτοχοι δεν κάλυψαν το ελάχιστο απαιτούμενο ποσόν του 10% της αύξησης του μετοχικού κεφαλαίου, με συνέπεια οι τράπεζες να αλλάξουν ιδιοκτήτες και να περιέλθουν την ιδιοκτησία του Δημοσίου (πλήρης κρατικοποίηση των τραπεζών). Συνεπώς οι νέοι νόμιμοι δανειστές μου και ιδιοκτήτες των τραπεζών που μπορούν νόμιμα να παραστούν στο παρόν δικαστήριο, για να απαιτήσουν τα ληξιπρόθεσμο δάνειό μου σε αυτούς, είναι το Κράτος (το υπουργείο οικονομικών) κι όχι η παλαιά διοίκηση της Εθνικής Τράπεζας ΑΕ.
- (εδώ θυμίζω ότι οι τράπεζες είχαν πάρει 23 δις.ευρώ εγγυήσεις από το ελληνικό δημόσιο για την αύξηση της ρευστότητας (χορήγηση δανείων) με τον ν. 3723/2008 (ΦΕΚ Οι εγγυήσεις αυτές κατέπεσαν το 2012 με αποτέλεσμα να καταστούν μέρος του δημοσίου χρέους και να καλυφθούν τελικά από τον έλληνα φορολογούμενο).

ΙΣΤΟΡΙΚΟ: I. Η τρικέφαλη ελληνική κυβέρνηση κυβέρνηση ψήφισε με το 3ο Μνημόνιο (ν.4079/2012, ΦΕΚ Α 20-09-2012) την ολοκλήρωση της ανακεφαλαιοποίησης των ελληνικών τραπεζών –συνολικού ύψους 50 δις.- με το υπόλοιπο ποσόν των 24 δις., τα οποία είναι μέρος του νέου δανείου ύψους 31.5 δις. που θα πάρει η κυβέρνηση από την Τρόικα μέσα στον Δεκέμβριο του 2012 (δόση του δανείου καταβλητέα τον Ιούλιο του 2012!). Τα χρήματα αυτά της ανακεφαλαιοποίησης θα πάνε όλα για να συμπληρώσουν κι αποκαταστήσουν την τελική τωρινή «αρνητική κεφαλαιακή θέση των τραπεζών» (*) , η οποία έχει δημιουργηθεί μέχρι την ψήφιση του Μνημονίου 3 (Νοέμβριος 2012) και πρακτικά μέχρι την 31 Δεκεμβρίου 2012. Το δάνειο των 31.5 δις. της επόμενης δόσης (στα οποία περιλαμβάνονται και τα 24 δις. προς τις τράπεζες), θα χρεωθούν ως «δημόσιο χρέος», το οποίο θα πληρώσουμε όλοι εμείς οι πολίτες!

(*)α) Ν. 3601/2007, άρθρα 27α και 28 περί κεφαλαιακής επάρκειας των τραπεζών, ΦΕΚ Α`178/01-8.2007
β) ΠΔ/ΤΕ 2594/20-08-2007 και ΠΔ/ΤΕ 2595/20-08-2007

Όπως προείπα, τα 24 αυτά δις. ευρώ προς τις τράπεζες είναι μέρος του συνολικού ποσού των 50 δις. που έχει το ΤΧΣ (Ελληνικό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας) (ν.4079/2012, ΦΕΚ Α 20-09-2012) αποκλειστικά για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών.
Ο όρος «ανακεφαλαιοποίηση», σημαίνει αναπλήρωση των «ιδίων κεφαλαίων των τραπεζών», ώστε αυτά να διατηρούνται σε ένα σταθερό λόγο ως (πάνω από το 10%) ως προς τα χορηγούμενα δάνεια. Ο ελάχιστος αυτός λόγος αυτός (10%) «ιδίων κεφαλαίων» / χορηγηθέντα δάνεια λέγεται «κεφαλαιακή επάρκεια των τραπεζών, ή Core Tier I.
Τα «ίδια κεφάλαια των τραπεζών» δηλαδή, είναι, χοντρικά, τα κεφάλαια τα οποία οι τράπεζες οφείλουν να διατηρούν για εγγύηση των καταθέσεων και των χορηγηθέντων δανείων των. Τα ποσό της ανακεφαλοποίησης δεν διατίθενται για δάνεια, ή για άλλους σκοπούς αύξησης της ρευστότητας στην αγορά, αλλά μόνο κι αποκλειστικά για την αποκατάσταση και διατήρηση «θετικής» κεφαλαιακής επάρκειας» (του Core Tier I) πάνω από 10%. Κι όλα αυτά προβλέπονται ρητά στον ν. 3601/2007/ΦΕΚ Α` 178/01-8.2007, άρθρα 27α και 28 περί κεφαλαιακής επάρκειας των τραπεζών). Αν ο παραπάνω λόγος πέσει κάτω από το 10%, τότε οι τράπεζες βρίσκονται σε «αρνητική κεφαλαιακή θέση» (αρνητικό Core Tier I), ήτοι σε κατάσταση χρεοκοπίας.
Ιδού λοιπόν τι λένε οι ίδιες οι τράπεζες για το που θα πάνω τα 24 δις. που θα πάρουν από την Τρόικα:
«Όπως σημειώνει η Ένωση Ελληνικών Τραπεζών, οι προτάσεις της προς το υπουργείο οικονομικών και το ΕFSF (Tαμείο Χρηματοσπιστωτικής Σταθερότητας) αποσκοπούν στην ικανοποίηση τριών βασικών στόχων:
1. Τη λήψη μέτρων για την ενίσχυση της καθαρής θέσης των τραπεζών.
2. Την έκδοση κοινών μετοχών για την κάλυψη των βασικών ιδίων κεφαλαίων των τραπεζών (capital.gr)».

Σχόλιο δικό μου: Δηλαδή, οι ίδιες οι τράπεζες ομολογούν λοιπόν ότι η δόση των 24 δις. θα πάει για την κάλυψη των «βασικών ιδίων κεφαλαίων των» κι όχι για την χορήγηση δανείων στην αγορά (οι παραπάνω προτάσεις των τραπεζών περιελήφθησαν τελικά στην πράξη υπουργικού συμβουλίου για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, ΦΕΚ Α`, 223/12-11/2012, αρ.πράξης 38/9-11-2012) (βλ. και δηλώσεις του Καθηγητή οικονομικών Ι. Βαρουφάκη λίγες μέρες πριν στον ΑΝΤ1)
ΙΙ. Η τωρινή- μέχρι την 31η Δεκεμβρίου 2012- «αρνητική κεφαλαιακή θέση» (Core Tier I < 10%) των τραπεζών (δηλ. δηλ. η χρεοκοπία των) προήλθε αφενός από το «κούρεμα» των κρατικών ομολόγων που είχαν, με το περίφημo PSI του Φεβρουαρίου 2012, αλλά και από τα ανεξόφλητα θαλασσοδάνεια που έχουν δώσει σε ημετέρους, επιχειρηματίες, κόμματα κλπ, με αδιαφανή και ύποπτα κριτήρια και διαδικασίες, αλλά και από τα ανεξόφλητα ληξιπρόθεσμα («κόκκινα» δάνεια) των νοικοκυριών!. Αυτά όλα προβλέπονται ρητά στον ν. 3601/2007, ΦΕΚ Α` 178/01-8.2007, άρθρα 27α και 28 περί κεφαλαιακής επάρκειας των τραπεζών).
Λόγω των παραπάνω επισφαλειών η «κεφαλαιακή επάρκεια των τραπεζών» («αρνητική κεφαλαιακή θέση» - Core Tier I <10 span="span"> βρέθηκε στο «κόκκινο» και θα αποκατασταθεί με τα παραπάνω 50 δις. από το ελληνικό δημόσιο. Τα 50 αυτά δις. της ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών ΔΕΝ είναι δάνεια του Δημοσίου προς τις τράπεζες (όπως αντίθετα είναι τα χορηγούμενα ποσά που χορηγούνται προς αυτές από το ελληνικό δημόσιο ως «εγγυήσεις» για την «ενίσχυση της ρευστότητας, π.χ. με τον ν.3723/2008), αλλά είναι κεφάλαια (τα 50 δις.) τα οποία «χαρίζονται» οριστικά στις τράπεζες για να μην καταρρεύσουν ολοκληρωτικά. Τα 50 δις. της ανακεφαλαιοποίησης μπαίνουν τελικά στο δημόσιο χρέος και τα πληρώνουμε όλοι εμείς οι έλληνες φορολογούμενοι

(*)CoreTier1: Είναι ο δείκτης κεφαλαιακής επάρκειας των τραπεζών, δηλαδή το ποσοστό ιδίων κεφαλαίων σε σχέση με το «άνοιγμα» της τράπεζας. Αυτή τη στιγμή, καθορίζεται τόσο για τις ελληνικές όσο και για τις ευρωπαϊκές τράπεζες στο 8-10%. Π.χ. (πολύ απλοϊκά). Εάν μία τράπεζα έχει ανοιχτεί σε δάνεια και επενδύσεις ύψους 10 δις, θα πρέπει να έχει πίσω στο ταμείο της τουλάχιστον το 1 δις. Εάν ο Core Tier I είναι κάτω του ορίου του 10%, τότε η τράπεζα βρίσκεται σε «αρνητική κεφαλαιακή θέση», ή σε «αρνητική κεφαλαιακή επάρκεια».

Στο σημείο αυτό είναι σημαντικά τα εξής:

α) Εφόσον οι 4 βιώσιμες ελληνικές ράπεζες, συμπεριλαμβανομένης και της αντιδίκου μου «Εθνικής Τράπεζας ΑΕ», θα αποζημιωθούν με 24 δις. της επόμενης δόσης (συνολικά με 50 δις), τα οποία θα πληρωθούν από όλους εμάς ως δημόσιο χρέος όπως είπα παραπάνω, για τις ζημίες που υπέστησαν τα «ίδια κεφάλαιά των» (για Core Tier < 10%) από το PSI, αλλά και από τα ανεξόφλητα ληξιπρόθεσμα δάνεια των νοικοκυριών, οι τράπεζες ΔΕΝ μπορούν (δεν έχουν έννομο συμφέρον) να τα ζητήσουν και από τα νοικοκυριά για δεύτερη φορά!. Γι αυτό λοιπόν, μετά την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, καμία τράπεζα ΔΕΝ μπορεί να διεκδικήσει από τον κάθε δανειολήπτη τις ληξιπρόθεσμες οφειλές του προς αυτήν στα δικαστήρια, διότι αυτή (η τράπεζα) στερείται «ενεργητικής νομιμοποίησης, λόγω έλλειψης εννόμου συμφέροντος» !!. Δηλαδή η τράπεζα δεν νομιμοποιείται να ζητήσει τις ληξιπρόθεσμες οφειλές των δανειοληπτών της, αφού έχει ήδη αποζημιωθεί γι αυτές από τα λεφτά όλου τους ελληνικού λαού, ο οποίος πληρώνει το δημόσιο χρέος, στο οποίο χρεώθηκαν τα 24 δις. ευρώ της δόσης (και συνολικά 50 δις). Για να αντικρούσει η τράπεζα τα παραπάνω γεγονότα είναι αδύνατον, διότι αφενός το πράγμα είναι προφανές και αληθές στην νομική του ουσία, αλλά και πρακτικά, δεν μπορεί να αποδείξει την νομιμότητα της απαίτησής της κατά του δανειολήπτη, διότι θα πρέπει η τράπεζα να φέρει αποδείξεις από την Τράπεζα της Ελλάδος, το Λογιστήριο του Κράτους, το Ελεγκτικό Συνέδριο και το Υπουργείο Οικονομικών, ότι το ΔΙΚΟ ΜΟΥ δάνειο (και του καθενός δανειολήπτη) δεν καλύφθηκε από την τελευταία αυτή δόση, (μαζί με τις παρελθούσες κρατικές ενισχύσεις 2007-2012, βλ. παρακάτω τους σχετικούς νόμους).

β) Το εκπληκτικό είναι ότι οι τράπεζες ανακεφαλαιοποιούνται με το συνολικό ποσό των 50 δις. αδιακρίτως για όλα τα νομικά είδη των ανεξόφλητων οφειλών των φυσικών προσώπων προς αυτές, ήτοι: α) βεβαιωμένα (με δικαστική απόφαση) καταβλητέες οφειλές, β) ληξιπρόθεσμες απαιτητές και γ) απλά ληξιπρόθεσμες. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να δίνεται η δυνατότητα στις τράπεζες να διεκδικήσουν και να πληρωθούν ΔΥΟ φορές τα δάνεια α, β και γ, ήτοι και από τα 50 δις. της ανακεφαλοποίησης και από τους δανειολήπτες τους ίδιους, δικαστικά ή εξωδικαστικά!!

Συμπέρασμα: Η αντίδικός μου «Εθνική Τράπεζα ΑΕ», η οποία θα λάβει για την ανακεφαλαιοποίησή της, με τον παραπάνω τρόπο, περίπου 11 δις. ευρώ, συν 11 δις, ευρώ μαζί με την “Eurobank EFG», με την οποία συγχωνεύτηκε (συνολικά 22 δις), έχει καλύψει πλήρως τις ζημίες και το κενό των «ιδίων κεφαλαίων» της μέχρι την 31-12-2012, που προήλθαν και από τα ληξιπρόθεσμα κι απαιτητά δάνεια των οφειλετών της με την διαδικασία της ανακεφαλοποίησής της από το ελληνικό δημόσιο, όπως προβλέπεται στον ν. 4093/2012, ΦΕΚ Α` 222/12-11-2012) (3ο Μνημόνιο) και την από 13-11-2012 σχετικής με αρ. 38 απόφασης του Υπουργικού Συμβουλίου (ΦΕΚ Α` 223/12-11-2012. Συνεπώς η αντίδικός μου δεν έχει έννομο συμφέρον να παραστεί στο παρόν δικαστήριο και να απαιτεί το ληξιπρόθεσμο-κατ` αυτήν- δάνειό μου προς αυτήν, διότι-όπως προείπα-έχει εξοφληθεί πλήρως από το ελληνικό δημόσια για όλα το απαιτητό κεφάλαιο και τόκους. Στην ουσία, ο νόμιμος δανειστής μου είναι πλέον το ελληνικό δημόσιο!
Τέλος για να αντικρούσει τα παραπάνω επιχειρήματά μου η αντίδικός μου «Εθνική Τράπεζα ΑΕ» πρέπει να φέρει αποδείξεις για το αντίθετο από την Τράπεζα της Ελλάδος, το Λογιστήριο του Κράτους, το Ελεγκτικό Συνέδριο και το Υπουργείο Οικονομικών, ότι και το συγκεκριμένο ΔΙΚΟ μου δάνειο δεν καλύφθηκε πλήρως από την δόση αυτή (μαζί με τις παρελθούσες κρατικές ενισχύσεις 2007-2012, βλ. παρακάτω τους σχετικούς νόμους).

ΙΙΙ. Οι έννοιες κλειδιά της ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών

Κοινές μετοχές με ψήφο:

Μετοχές με δικαίωμα ψήφου στη συνέλευση των μετόχων της τράπεζας –άρα και με δικαίωμα παρέμβασης στην πολιτική της, χωρίς προτεραιότητα επαναγοράς τους από τους παλιούς μετόχους.

Κοινές μετοχές χωρίς ψήφο:

Έχουν προκριθεί ως επιλογή για την ανακεφαλαιοποίηση των ελληνικών τραπεζών και πρόκειται για μετοχές χωρίς προτεραιότητα επαναγοράς τους από τους παλιούς μετόχους, αλλά και χωρίς δικαίωμα ψήφου για το νέο τους κάτοχο (στην προκειμένη περίπτωση το κράτος) που δεν θα έχει δηλαδή δικαίωμα παρέμβασης στην πολιτική της τράπεζας.

Προνομιούχες μετοχές: είναι εξαγοράσιμες σε βάθος χρόνου με προτεραιότητα επαναγοράς τους από τους παλιούς μετόχους των τραπεζών. Επιπλέον, οι νέοι κάτοχοι των προνομιούχων μετοχών (κράτος) δεν έχουν δικαίωμα ψήφου, συνεπώς δεν μπορούν να παρεμβαίνουν στην πολιτική των τραπεζών.

Μετατρέψιμα Ομολογιακά δάνεια (coco’s): είναι ένα σταθερής ή κυμαινόμενης απόδοσης χρεόγραφο, το οποίο δίνει το δικαίωμα στον ομολογιούχο να μετατρέψει σε προκαθορισμένο χρονικό διάστημα το ομόλογό του σε νέες μετοχές, οι οποίες προέρχονται από αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου της τράπεζας.

Warrants: Παραστατικά απόκτησης μετοχών. Αποτελούν ουσιαστικά δικαίωμα -αλλά όχι υποχρέωση- του κατόχου τους να αγοράσει μετοχές σε προκαθορισμένη τιμή οποτεδήποτε θέλει μέχρι ένα προκαθορισμένο μελλοντικό χρονικό σημείο. Όταν ένα warrant εξασκηθεί, η εταιρεία πρέπει να εκδώσει νέες μετοχές και σαν αποτέλεσμα θα αυξηθεί ο αριθμός των μετοχών της εταιρείας. Παράδειγμα: Όταν λέμε π.χ. ότι η αναλογία μετοχών-warrants είναι 1 προς 4 εννοούμε ότι: για κάθε μετοχή που αγοράζει κάποιος τώρα, στο μέλλον αποκτά 4.

CoreTier1: Είναι ο δείκτης κεφαλαιακής επάρκειας των τραπεζών, δηλαδή το ποσοστό ιδίων κεφαλαίων σε σχέση με το «άνοιγμα» της τράπεζας. Αυτή τη στιγμή, καθορίζεται τόσο για τις ελληνικές όσο και για τις ευρωπαϊκές τράπεζες στο 8-10%. Π.χ. (πολύ απλοϊκά). Εάν μία τράπεζα έχει ανοιχτεί σε δάνεια και επενδύσεις ύψους 10 δις, θα πρέπει να έχει πίσω στο ταμείο της τουλάχιστον το 1 δις.

ΙV.ΚΡΑΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΤΡΑΠΕΖΩΝ (και της «Εθνικής ΑΕ»).
Λεπτομέρειες της ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών με τα 24 δις. (συνολικά 50 δις) της τελευταίας δόσης του δανείου από την Τρόικα (Δεκέμβριος 2012).
(πράξη υπουργικού συμβουλίου για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, ΦΕΚ Α`, 223/12-11/2012, αρ.πράξης 38/9-11-2012 και ν. 4093/2012, Υποπαράγραφος Δ.1 άρ.1α και 2α, ΦΕΚ Α` 222/12-11-2012)

Τι προβλέπει ο νέος νόμος για την ανακεφαλαιοποίηση:

Μικτός τρόπος ανακεφαλαιοποίησης:
Τα κεφάλαια για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών τα Ελληνικό Δημόσιο θα τα δανεισθεί από τον από τον ΕFSF, στον οποίο θα χορηγήσει, σε αντάλλαγμα: α) κοινές μετοχές των ελληνικών τραπεζών άνευ ψήφου για 3 (+2) χρόνια και β) μετατρέψιμα σε μετοχές ομόλογα (COCO’s), εξασφαλίζοντας έτσι το ιδιωτικό μάνατζμεντ των τραπεζών –με τις εξής προϋποθέσεις:

Οι τράπεζες καταθέτουν σχέδια βιωσιμότητας στην ΤτΕ. Όσες είναι βιώσιμες αντλούν κεφάλαια από το Ελληνικό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (ΤΧΣ) και ως αντάλλαγμα δίνουν στο Δημόσιο κοινές με αναστολή ψήφου μετοχές (*) (εκτός εάν η ιδιωτική συμμετοχή στην αύξηση κεφαλαίου είναι κάτω από ένα ελάχιστο όριο του 10%, οπότε η ανακεφαλαιοποίηση γίνεται με κοινές με ψήφο –ουσιαστικά δηλαδή με προσωρινή κρατικοποίηση της τράπεζας), ή ομολογιακά δάνεια (ομόλογα Cocos) (**), τα οποία εάν μετά τα 5 χρόνια δεν μπορεί η τράπεζα να τα επαναγοράσει, μετατρέπονται σε κοινές με ψήφο για το Δημόσιο.
(*)(**) μεταβιβάζονται στη συνέχεια στον ΕFSF από το ελληνικό δημόσιο

Οι ιδιώτες μπορεί να επαναγοράσουν τις μετοχές τους από το Ταμείο μέσα σε 3 χρόνια (+2 χρόνια παράταση από την ΕΕ), ειδάλλως πάλι αυτές μετατρέπονται σε κοινές με ψήφο για το Δημόσιο. Όσες τράπεζες δεν έχουν βιώσιμο σχέδιο, εκκαθαρίζονται με διαχωρισμό σε δύο κομμάτια και το κακό κομμάτι περνάει στο Δημόσιο, ενώ το καλό πρακτικά συνήθως εξαγοράζεται από κάποια άλλη τράπεζα (περίπτωση ΑΤΕ).

Ουσιαστικά εδώ δίνεται η δυνατότητα στους μετόχους (όπως οι ίδιοι επιδίωκαν και ζητούσαν), καθ’όλο το διάστημα της 5ετίας που το ΤΧΣ θα κατέχει τις μετοχές τους, εάν βρίσκουν χρήματα (π.χ. από πώληση μιας θυγατρικής) να τις επαναγοράζουν ώστε να μικραίνει η συμμετοχή του Ταμείου στις τράπεζες. Επιπλέον, οι τραπεζικές μετοχές θα μπορούν να διαπραγματεύονται στο Χρηματιστήριο κανονικότατα.

-«Παράταση του χρόνου που προβλέπεται στο επιχειρησιακό σχέδιο για τη βιωσιμότητα του πιστωτικού ιδρύματος από τρία σε πέντε χρόνια»
Είχε ξεκινήσει με προθεσμία 3 ετών, είχε γίνει 3 + 2 υπό προϋποθέσεις και τώρα κλείνει επίσημα στα 5 χρόνια το περιθώριο των τραπεζιτών να ανακτήσουν το σύνολο των μετοχών των τραπεζών τους και επομένως να επιστρέψουν τα χρήματα της ενίσχυσης στο κράτος.

Συμπέρασμα: Από την παραπάνω συμφωνία ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών, όπως αυτή τελικά κατακυρώθηκε με την πράξη υπουργικού συμβουλίου, ΦΕΚ Α`, 223/12-11/2012, αρ.πράξης 38/9-11-2012, προκύπτει ότι: Όλες οι Ελληνικές Τράπεζες, συμπεριλαμβανομένης και της αντιδίκου μου «Εθνικής Τράπεζας ΑΕ», περιέρχονται από τον Νοέμβριο του 2012 στην κυριότητα (ιδιοκτησία) του Ελληνικού Δημοσίου και του EFSF, διότι οι τράπεζες δεν προέβησαν καν σε αυξήσεις των μετοχικών των κεφαλαίων, με αποτέλεσμα οι ιδιώτες να μην καλύψουν τουλάχιστον το 10% της αύξησης του μετοχικού κεφαλαίου, με αποτέλεσμα την (προσωρινή) κρατικοποίηση της Εθνικής Τράπεζας.
Oι τράπεζες θα περιέλθουν και πάλι στην κυριότητα των νυν ιδιωτών ιδιοκτητών των, μόνον εάν εντός 5ετίας οι τελευταίοι επαναγοράσουν από το ελληνικό δημόσιο και κατ` επέκταση από τον EFSF τα μετατρέψιμα ομόλογα CoCos και τις κοινές των μετοχές, τα οποία κατέχει ο ΕFSF με την εγγύηση του ελληνικού δημοσίου.
Συνεπώς και μέχρι τότε, οι νυν ιδιοκτήτες της «Εθνικής Τράπεζας» δεν έχουν έννομο συμφέρον να παραστούν στην παρούσα δίκη απαιτούντες την εξόφληση του δανείου μου, που –κατ` αυτούς- είναι ανεξόφλητο, διότι οι νέοι νόμιμοι δανειστές μου που μπορούν νόμιμα να παραστούν στο παρόν δικαστήριο είναι το Κράτος (το υπουργείο οικονομικών) κι όχι η παλαιά διοίκηση της Εθνικής Τράπεζας ΑΕ.

V) ΙΔΟΥ ΟΙ ΝΟΜΟΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΗ ΤΩΝ ΤΡΑΠΕΖΩΝ ΓΙΑ ΤΑ ΑΝΕΞΟΦΛΗΤΑ ΔΑΝΕΙΑ ΤΩΝ ΝΟΙΚΟΚΥΡΙΩΝ, ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝΑΚΕΦΑΛΑΙΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΑΠΟ ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΜΕ ΤΑ 50 ΔΙΣ. (τα 24 δις, ΤΗΣ ΔΑΝΕΙΑΚΗΣ ΔΟΣΗΣ ΤΟΥ ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2012

1) ν. 3845/2010, αρ. 4 παρ.8, και αρ. 16, ΦΕΚ Α` 65/6-5-2010 (1ο Μνημόνιο)

2) Ν. 3864/2010, Σύσταση του ΤΧΣ για τις τράπεζες, ΦΕΚ Α` 119, 21.7.2010

3) Ν. 4056/2012, ΦΕΚ Α` 52/12-3-2012

4) α) Ν. 4079/2012, ΦΕΚ Α` 180Α/20.9.2012

β) εισηγητική έκθεση του ν.4079/2012

5) Ν. 3601/2007, άρθρα 27α και 28 περί κεφαλαιακής επάρκειας των τραπεζών, ΦΕΚ Α`178/01-8.2007

6) Ν. 4093/2012 (Μνημόνιο 3ο), κεφ. Δ.1. άρθρα 1α και 2α, ΦΕΚ Α` 222/12-11-2012

7) Πράξη υπουργικού συμβουλίου για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, αρ.πράξης 38/9-11-2012, ΦΕΚ Α`, 223/12-11/2012

ΠΔ/ΤΕ 2594/20-08-2007 και ΠΔ/ΤΕ 2595/20-08-2007

9) ΣΥΡΙΖΑ: Πρόταση νόμου για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά. Εισηγητική έκθεση: «Εξάλλου, η ανακεφαλαιοποίηση των Τραπεζών γίνεται με δάνεια των πολιτών και περιλαμβάνει ακόμη και τις επισφαλείς απαιτήσεις που προέρχονται από τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια των πολιτών και των οικογενειών τους». H πρόταση συζητήθηκε την 21-09-2012 κι απερρίφθη από την πλειοψηφία.
10) http://patrinanea.blogspot.gr/2012/11/blog-post_731.html (Σχόλια Πέτρου Δούκα, τ. υφυπουργού Οικονομικών)

Κατόπιν των παραπάνω ΖΗΤΩ από το δικαστήριό σας:

1) Nα αναγνωριστεί η έλλειψη ενεργητικής νομιμοποίησης και εννόμου συμφέροντος της αντιδίκου μου «Εθνικής Τράπεζας ΑΕ» στην παρούσα δίκη, διότι η ενδεχόμενη ζημία που επικαλείται ότι υπέστη από το –κατ` αυτήν ληξιπρόθεσμο δάνειό μου-έχει ήδη καλυφθεί και η ιδία πλήρως αποζημιωθεί από το ελληνικό δημόσιο.
2) Επειδή το παραπάνω θέμα της ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών και η σημασία του για τις απαιτήσεις των τελευταίων επί των ληξιπρόθεσμων δανείων των πολιτών, αφορά χιλιάδες δανειοληπτών κι επειδή, εγώ –και ο κάθε δανειολήπτης-δεν έχουμε πρόσβαση στους ισολογισμούς των τραπεζών και των αρμοδίων αρχών (Τράπεζα της Ελλάδος, Ελεγκτικό Συνέδριο, Γενικό Λογιστήριο του Κράτους, Υπουργείο Οικονομικών) για την εισέτι πληρέστερη επιβεβαίωση κι απόδειξη ων παραπάνω επιχειρημάτων μου (αν και πιστεύω ότι η απόδειξή των είναι πλήρης με τα στοιχεία που παραθέτω), ζητώ από το δικαστήριο, εάν κι αυτό το κρίνει απαραίτητο, να ζητήσει λογιστικό έλεγχο της Εθνικής Τράπεζας από ορκωτούς λογιστές –με έξοδα της αντιδίκου μου- για να διαπιστώσει την πλήρη αποζημίωσή της από το δημόσιο για την μαύρη τρύπα των ιδίων κεφαλαίων της ως αποτέλεσμα της αδυναμίας είσπραξης των ληξιπρόθεσμων προς αυτήν δανείων και ιδιαίτερα και συγκεκριμένα του δικού μου (και εν όψει και της εν εξελίξει συγχώνευσης της «Εθμικής» με την «Eurobank EFG»).
3) Η συνέχιση της απαίτησης του ποσού της αγωγής της αντιδίκου μου από τον εφεσιβάλλοντα-σύμφωνα με τα παραπάνω-συνιστά σωρεία εγκληματικών πράξεων, ήτοι Απάτη κατ` εμού δια απάτης του δικαστηρίου (τριγωνική απάτη) κι εκβιασμός και γι αυτό, ζητώ
4) Να συντάξετε την σχετική πράξη-έκθεση και να την διαβιβάσετε οίκοθεν στον αρμόδιο εισαγγελέα μαζί με τα πρακτικά της παρούσας δίκης
5) Να καταλογίσετε τα δικαστικά έξοδα της παρούσας δίκης στην αντίδικό μου

Χαλκίδα Δημ. Αντωνίου


Που θα με βρείτε:


www.zoidosia.blogspot.com (το blog μου)

http://elpida-politeias.gr/home

Δημ. Αντωνίου

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ (για το αρχείο σας)

ΟΛΟΙ οι νόμοι και τα ΦΕΚ με τις ΕΓΓΥΗΣΕΙΣ του Ελληνικού Δημοσίου στις Τράπεζες για την ενίσχυση της ρευστότητάς των (χορήγηση δανείων) μεταξύ 2008-2012. Οι εγγυήσεις αυτές κατέπεσαν και συμπεριελήφθησαν στο Δημόσιο Χρέος το οποίο θα πληρώσουν οι έλληνες φορολογούμενοι! (οι εγγυήσεις δεν χρησιμοποιούνται για την ανακεφαλαιοποίηση, ούτε εγγράφονται στο δημόσιο χρέος. Όταν όμως καταπέσουν, τότε ενσωματώνονται στο δημόσιο χρέος)

α) ν. 3723/2008, άρ. 3,4,5, ΦΕΚ Α` 250/9-12- 2008
β) ν. 3845/2010, αρ. 4 παρ.8, και αρ. 16, ΦΕΚ Α` 65/6-5-2010 (1ο Μνημόνιο)
γ) ν. 3872/2010, αρ. 7, ΦΕΚ Α` 148/3-9-2010
δ) Υπουργικές αποφάσεις: ΦΕΚ Β` 511/23-4-2011
i) 2/20136/0025, ii) 2/20192/0025, iii) 2/20536/0025, iv) 2/20538/0025
ε) ν. 3965/2011, αρ.19, ΦΕΚ Α` 113/18-5-2011
στ) ν. 4031/2011, αρ.2, ΦΕΚ Α` 256/9-12-2011
ζ) Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου της 14-9-2011, αρ.1, ΦΕΚ Α` 203/14-9-2011
η) Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου της 19-04-2012, αρ.1, ΦΕΚ Α` 94/19-4-2012
θ) ν. 4079/2012, αρ.1, ΦΕΚ Α` 180/20-9-2012
ι) ν. 4056/2012, ΦΕΚ Α` 52/12-3-2012


Δημ.Αντωνίου