ΣΧΕΔΙΟ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ ΔΗΜΟΤΙΚΩΝ ΟΜΑΔΩΝ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ

25.01.2014


ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΥΓΚΟΜΙΔΗ ΚΑΙ ΔΙΑΘΕΣΗ ΑΓΡΟΤΙΚΩΝ
ΠΡΟΙΟΝΤΩΝ ΣΕ ΠΟΛΙΤΕΣ ΑΛΛΩΝ ΠΟΛΕΩΝ ΜΕ ΕΙΔΙΚΕΣ ΑΝΑΓΚΕΣ

Η αναγκαιότητα επίλυσης του επισιτιστικού προβλήματος είναι χρέος
πολλών φορέων. Η πολιτεία σε ένα καπιταλιστικό σύστημα πιστεύει ότι
εκπληρώνει το καθήκον της όταν παραμένει εφαρμοστής των νομικών
σχέσεων της προσφοράς και ζήτησης αγαθών αλλά θέλει να αγνοεί την
δημιουργία του προβλήματος της ύπαρξης πλεονασμάτωνν ή ελλειμμάτων
αγροτικών προιόντων. Η λειτουργία της ταφής των προιόντων για την
στήριξη της αξίας του αγαθού στις διεθνοποιημένες αγορές, αποτελεί
ύβρι στον άνθρωπο και στον Δημιουργό του. Κάθε άνθρωπος που πιστεύει
σε πανανθρώπινες αξίες, πρέπει να βρίσκει λύσεις που να αποτρέπουν την
υλική πείνα παράλληλα με την πνευματική ανάγκη που καλύπτεται με την
σωστή Παιδεία.

Τέτοιες λύσεις υπάρχουν και είναι σχετικά εύκολο να εφαρμοστούν στην
σημερινή οικονομική κατάσταση που επέβαλε η κρίση των νομισματικών
αξιών. Σε μιά κρίση τέτοιας μορφής, που είναι αποτέλεσμα κερδοσκοπικών
κέντρων της αλλοδαπής, είναι καιρός, να προχωρήσουμε στην άμεση
απάντηση προτείνοντας την λύση. Υπεύθυνοι για την αντιμετώπιση δεν
είναι μόνο η Πολιτεία και τα θεσμικά της όργανα. Οι Δήμοι, οι
Κοινότητες, η Διοικούσα Εκκλησία, οι Σύλλογοι, τα Κοινωνικά
Παντοπωλεία, οι παραγωγικοί και καταναλωτικοί Οργανισμοί είναι βασικοί
συντελεστές που θα αποτελέσουν τα δομικά υλικά με τα οποία θα κτισθεί
το σπίτι της αλληλεγγύης στο οποίο καλείται να ζήσει μια κοινωνία σαν
την ελληνική. Όλα τα μέρη του σώματος πρέπει να συνεργάζονται για να
υπάρχει σωστή ευζωία και υγεία. ΄Αν κάποιο μέρος δεν είναι απαιτούμενο
για την εκτέλεση κάποιας εργασίας εκείνη την στιγμή, αυτό δεν
σημαίνει, ότι είναι άχρηστο, γιατί σε κάποια άλλη εργασία θα
συμμετέχει, όταν κάποιο άλλο, θα ξεκουράζεται.

΄Ολοι είναι χρήσιμοι, και πρέπει να μάθουν να συνεργάζονται όχι μόνο
για να αλληλοκαλύπτουν τις βιοτικές τους ανάγκες, αλλά και για να
βιώνουν το χαρμόσυνο αίσθημα της επιτυχίας της συνεργασίας και της
αλληλεγγύης τους.

Στην πράξη, αυτό σημαίνει,ότι πρέπει να εφαρμόσουμε ένα σωστό
σχεδιασμό των διατροφικών αναγκών, σε όλη την ποικιλία των, αλλά και
κατά προτίμηση ανάλογα με την διατροφική σπουδαιότητα και τις
εδαφολογικές και κλιματολογικές ιδιομορφίες κάθε περιοχής.

Η χώρα μας έχει ένα άριστο κλίμα, κατάλληλο για την ανάπτυξη πολλών
φυτών . ΄Εχει ένα κατάλληλο έδαφος , άριστο τόσο για ποιοτική
κτηνοτροφία και μελισσοκομία, όσο και για γεωργία. ΄Εχει βουνά με
άφθονες πηγές ποιοτικού ύδατος, τόσο για πόση, όσο και για άρδευση.
Συγκριτικά με τις άλλες ευρωπαικές πόλεις, ο εδαφολογικός της
ορίζοντας παραμένει καθαρός και κατάλληλος για την γεωργία. Η ανάπτυξη
της αλιείας έχει μεγάλη πτώση λόγω της ανόδου των καυσίμων των
αλιευτικών σκαφών και γι αυτό προτείνεται η ιχθυοτροφία.

Το βασικότερο πρόβλημα παρουσιάζεται στην άνιση κατανομή του
πληθυσμού. Η αστυφιλία δημιουργεί όμως, ένα επιπλέον επισιτιστικό
πρόβλημα, όταν μειώνονται οι θέσεις εργασίας στα μεγάλα αστικά κέντρα.
Το πνεύμα όμως της συνεργασίας και της αλληλεγγύης μπορεί να αποφέρει
πλόσιους καρπούς.

Άς χρησιμοποιήσουμε όμως, μερικά παραδείγματα συνεργασίας για να
αποδείξουμε την αποτελεσματικότητα της θεωρίας.

1ο παράδειγμα :

Σε μια περιοχή που παράγει πορτοκάλια, η παραγωγή ήταν ιδιαίτερα
μεγάλη και αντιμετώπιζαν μεγάλο πρόβλημα διάθεσης του προιόντος. Οι
επιδοτήσεις καταστροφής σταμάτησαν ή ήταν ασήμαντες να καλύψουν τα
έξοδα συγκομιδής. Τι πρέπει, τότε, να γίνει :

Να αφήσουν οι αγρότες, τα πορτοκάλια, να σαπίσουν για να γίνουν χλωρή
λίπανση για την άλλη χρονιά ; Να τα δώσουν σε χυμοποίηση, χωρίς πιθανή
κάλυψη του κόστους συλλογής ; Ή να προτιμήσουν να καλέσουν τους
άνεργους κατοίκους των γειτονικών μεγαλοπόλεων που έχουν πολυμελείς
οικογένειες και να τους προσφέρουν δωρεάν τα προιόντα, αφού όμως θα
μετέχουν οι ίδιοι στην συγκομιδή των ;

Δεν είναι προτιμότερη η τρίτη λύση , όταν αυτή καλύπτει και την
διατροφική ανάγκη και βελτιώνει το πνεύμα εργατικότητας και
αλληλεγγύης ;

2ο παράδειγμα

Υπάρχουν πολλές εδαφικές εκτάσεις, που λόγω εσωτερικής μετανάστευσης
των ιδιοκτητών τους απο την επαρχία ή λόγω του ότι ανήκουν στο Κράτος
, στην Εκκλησία ή σε Δήμους ή αλλους φορείς , είναι ανεκμετάλλευτες.
Οι ιδιοκτήτες τους δεν επιθυμούν να τις καλλιεργήσουν, ούτε να τις
νοικιάσουν. ΄Ομως, σε αυτές τις εκτάσεις , θα μπορούσαν να στήνονται
οι μετακινούμενες μελισσοκυψέλες και να αποδίδουν ένα εισόδημα και για
τον εκτροφέα και για τον ιδιοκτήτη γης. Η ελληνική φύση, είναι πολύ
κατάλληλη για μελισσοκομία και έτσι θα μπορούσαμε το ελληνικό μέλι να
γίνει το πιο εξαγωγικό προιόν, αφού καλύψει τις διατροφικές ανάγκες.

3ο παράδειγμα

Η ιχθυοκαλλιέργεια μπορούσε να γίνει αντικείμενο ανταλλαγής προιόντων
μεταξύ παραγωγών ιχθυοτροφών και ιχθυοπαραγωγών. Οι Δήμοι και οι
Κοινότητες θα παρείχαν θαλάσσιες μη τουριστικές εκτάσεις που θα
δίνονταν σε άνεργους οικογενειάρχες έναντι συμβολικού τιμήματος ή
ανταμοιβής εργασίας.

4ο παράδειγμα:

Τα αρτοποιεία, τα ζαχαροπλαστεία και τα καταστήματα τροφίμων πρέπει
μετά απο δειγματοληπτικό υγειονομικό έλεγχο, να εφοδιάζουν τις
βραδυνές ώρες με τα εναπομείναντα αζήτητα τρόφιμα, οικογένειες που
μετά απο την καταγραφή τους στην δημοτική απόρρητη λίστα, θα ήταν
δικαιούχοι τροφίμων . Οι δικαιούχοι δεν θα μπορούσαν να παίρνουν
απεριόριστες ποσότητες απο πολλά καταστήματα αλλά μόνο απο τα
γειτονικά, δείχνοντας την δημοτική κάρτα και μόνο για ποσότητα ανάλογη
των μελών της οικογένειάς των.

Οι κάτοικοι που λαμβάνουν αγροτικά αγαθά , σύμφωνα με την δυνατότητα
των, πρέπει να μετέχουν στην φροντίδα των αγρών ή την απαιτούμενη
πυροπροστασία ή κάποιες αναγκαίες γεωργικές εργασίες .Έτσι
ολοκληρώνεται ο κύκλος της αλληλεγγύης με εποπτεία και των Δήμων και
της Εκκλησίας και άλλων θεσμικών οργάνων.

Η ελληνική κοινωνία έχει μεγάλη ανάγκη της κοινωνίας αλληλεγγύης. Οι
πρόγονοί μας, μας κληροδότησαν αρχές και αξίες ανώτερου πολιτισμού.

Άς κάνουμε σωστή εφαρμογή της σοφής διδασκαλίας τους. Οι καιροί το
απαιτούν , οι μελλοντικές γενεές το χρειάζονται. ΄Ας σταματήσουμε τους
εμφύλιους πολέμους και ας αρχίσουμε τις εμφύλιες συνεργασίες..

http://olympia.gr/