«Χωρίς νεκρούς η λευτεριά, ζάλο μπροστά δεν κάνει, γιατί η παντέρμη βρίσκεται στου τουφεκιού την κάννη!»

από **Admin** Δευ Αυγ 22, 2016 9:59 pm

Αύγουστος 22, 2016

«Χωρίς νεκρούς η λευτεριά, ζάλο μπροστά δεν κάνει, γιατί η παντέρμη βρίσκεται στου τουφεκιού την κάννη!» <a href=

«Χωρίς νεκρούς η λευτεριά, ζάλο μπροστά δεν κάνει, γιατί η παντέρμη βρίσκεται στου τουφεκιού την κάννη!» Traxil10

Χαιρετισμός Αριστομένη Α. Συγγελάκη

Προέδρου Ένωσης Θυμάτων Ολοκαυτώματος Δήμου Βιάννου και Εντεταλμένου Δημοτικού Συμβούλου (σε θέματα ιστορικής μνήμης και διεκδίκησης γερμανικών Οφειλών και μέλος του Δικτύου Μαρτυρικών Δήμων), στην εορτή Μνήμης (21/8/2016) Βοριζίων.

Σεβασμιότατε, Σεβαστοί Πατέρες,

κ. κ. Βουλευτές, κ. κ. Ευρωβουλευτές

κ. Περιφερειάρχη, κ. Αντιπεριφερειάρχη,

κ. Δήμαρχε. κ. κ. Περιφερειακοί και Δημοτικοί Σύμβουλοι.

Αξιότιμοι εκπρόσωποι των αρχών και των φορέων

Σεβαστοί απόγονοι και συγγενείς των σφαγιασθέντων από τις γερμανικές δυνάμεις Κατοχής,

Αξιότιμες κυρίες και κύριοι

Είναι μεγάλη η συγκίνησή μου να στέκομαι εδώ, στα ηρωικά Βορίζια, σε τούτα τα χώματα που βάφτηκαν από το αίμα συμπατριωτών μας αγωνιστών, που σκεπάστηκαν από τη στάχτη ενός ακόμα αδικαίωτου Ολοκαυτώματος.

ΤΑ ΒΟΡΙΖΑ ΕΙΝΑΙ ΣΥΜΒΟΛΟ ΘΥΣΙΑΣ ΚΑΙ ΙΔΕΑ, ΕΙΝΑΙ ΟΡΟΣΗΜΟ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ ΓΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ .

Πράγματι είναι μεγάλη η τιμή αλλά και το χρέος μου, ως Πρόεδρος της Ένωσης Θυμάτων του Ολοκαυτώματος του Δήμου Βιάννου και ως αιρετό μέλος του Δικτύου Μαρτυρικών Πόλεων και χωριών Ελλάδος να προσπαθούμε να διατηρούμε τη μνήμη ζωντανή, να καθιστούμε γνωστή σε κάθε γωνιά της Χώρας, του Ελληνισμού και όλου του κόσμου και ιδίως στις επόμενες γενιές την Ιστορία και τις θυσίες των προγόνων μας.

Και ερχόμαστε στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Έρχονται οι Γερμανοί και το Τρίτο Ράιχ, ένα καθεστώς βάρβαρο και φρικαλέο. Χτυπούν την Κρήτη με αιχμή του δόρατος τους αλεξιπτωτιστές και τους ορεινούς καταδρομείς, τα πλέον επίλεκτα σώματα του ισχυρότερου στρατού στον κόσμο εκείνη την εποχή.

Αιφνιδιάζονται όμως από τον παλλαϊκό ξεσηκωμό, τη γενικευμένη λαϊκή αντίσταση στη Μάχη της Κρήτης. Με μαχαίρια, με γκράδες ή και με γυμνά χέρια οι πρόγονοί μας τους δίνουν ένα σκληρό μάθημα. Μετά από 13 μέρες αντίστασης, τελικά οι Γερμανοί καταλαμβάνουν την Κρήτη και επιζητούν εκδίκηση εναντίον του λαού. Άρχισαν να σκοτώνουν αδιακρίτως, να ξεκοιλιάζουν έγκυες γυναίκες, να φυλακίζουν και να πυρπολούν τα πάντα. Περισσότεροι από 2.000 Κρητικοί σφαγιάσθηκαν από τα γερμανικά στρατεύματα την περίοδο μεταξύ Μαΐου και Αυγούστου 1941.

Ο Κρητικός λαός όμως δεν φοβάται τον κατακτητή και ξεκινά αγώνα εναντίον του με το πανάρχαιο σύνθημα «ελευθερία ή θάνατος».

Η Εθνική Αντίσταση στην Κρήτη άρχισε ουσιαστικά από τις 20 Μαΐου 1941, από την πρώτη κιόλας ημέρα που άρχισε και η επίθεση των Γερμανών κατά του νησιού. Ειδικότερα η συμμετοχή της περιοχής των χωριών της Ρίζας, στο πόλεμο αυτό, ήταν αντάξια της ιστορίας της.

Η περιοχή που βρισκόμαστε σήμερα υπήρξε το επίκεντρο και η καρδιά της Κρητικής Εθνικής Αντίστασης και στα βουνά της δημιουργήθηκε μεγάλη δύναμη ανταρτών, όπως και στη Βιάννο, τα Αστερούσια και σε ολόκληρη την Κρήτη.

Και στο ηρωικό αυτό Χωριό κατά την Κατοχή , Ιδρύουν τον πρώτο Βοριζανό πυρήνα οι:

1)ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ΦΡΑΓΚΙΑΔΑΚΗΣ Ή ΤΣΕΛΕΚΟΔΙΟΝΥΣΗΣ

2) ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΓΑΚΗΣ Ή ΨΑΡΟΓΙΩΡΓΗΣ

3) ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΒΕΙΣΑΚΗΣ Ή ΜΑΝΟΥΣΟΜΑΝΩΛΗΣ

4) ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΦΑΡΑΓΚΟΥΛΙΤΑΚΗΣ Ή ΣΚΟΥΤΕΛΟΓΙΩΡΓΗΣ

5) ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΑΚΗΣ Ή ΜΠΑΛΑΣΚΑΣ

και θα αποτελέσει το βασικό ένοπλο τμήμα αντίστασης.

Ο Τσελεκοδιονύσης, έλαβε μέρος στη μάχη της Κρήτης στην περιοχή Σταυρωμένος Ηρακλείου, μαζί με 40 συγχωριανούς του. Κατά την επιστροφή στα Βορίζια διαπίστωσαν ότι έπρεπε να βοηθήσουν τους εκατοντάδες εξαθλιωμένους υποχωρούντες συμμάχους, που είχαν ακροβολιστεί πέριξ των Βοριζίων στις σπηλιές του βουνού. Αυτός ο πυρήνας των 5, επί 8 μήνες φυγάδευσε πολλούς συμμάχους από τα νότια παράλια.

Ο Διονύσης θα διωχθεί, θα αναζητηθεί, θα επικυρηχθεί, θα προδοθεί, θα λεηλατήσουν το βιός του. Στις 15 Αυγούστου 1943 θα περάσει στο πάνθεον των ηρώων, τιμώντας την καταγωγή του, στο ΤΡΑΧΗΛΙ ΤΩΝ ΒΟΡΙΖΙΩΝ!!! Η πολιτεία δυστυχώς ξέχασε και αυτόν όπως και τόσους άλλους εθνομάρτυρες. Αυτή δε η ηθελημένη προσφορά των Βοριζιανών κρίνανε οι πάντες, ότι δημιουργεί ως αντίστοιχο ιστορικό και εθνικό καθήκον την εκεί κατασκευήν αντάξιου Ηρώου που σήμερα θα εγκαινιάσομε!!!

Σεβαστοί πατέρες, φίλες και φίλοι, κυρίες και κύριοι

Σήμερα είναι ημέρα ιστορική, ημέρα μνήμης, ημέρα θλίψης, ημέρα περισυλλογής αλλά και υπερηφάνειας για τα Βορίζια. Είναι από εκείνες τις στιγμές της Ιστορίας, που ο ταξιδιώτης της ζωής, θα σταματήσει ως ευλαβικός προσκυνητής να προσκυνήσει τη λεβεντιά και τον ηρωισμό τους. Ένα νέο Αρκάδι.

Λίγες μέρες μετά τη φονική μάχη στο Τραχήλι, οι Γερμανοί κατακτητές, με βάση την εφαρμογή του αποτρόπαιου ναζιστικού δόγματος της συλλογικής ευθύνης ετοιμάζονται να τιμωρήσουν τα Βορίζια και να εκδικηθούν τους ανυπότακτους κατοίκους τους. Και όταν αγαπητοί φίλοι φουντώνει η αντίσταση, ο όλεθρος από τους ναζί δεν περιγράφεται!

Το πρωί στις 27 Αυγούστου του 1943, οι Γερμανοί κυκλώνουν το χωριό, συγκεντρώνουν όλους τους κατοίκους στον περίβολο της εκκλησίας, παρατάσσουν τους άντρες σε μία γραμμή και επιλέγουν τρεις, τους οποίους χωρίς καμία άλλη διαδικασία τους στήνουν στον τοίχο και τους εκτελούν. Την επόμενη μέρα εκτελούν μία γυναίκα και έναν άντρα. Απομακρύνουν αμέσως μετά τα γυναικόπαιδα σε ασφαλές μέρος και περιμένουν. Δεν πέρασε πολλή ώρα και εμφανίζονται τα φοβερά βομβαρδιστικά Στούκας, τα οποία, αφού έκαναν την αναγκαία αναγνωριστική πτήση, επανέρχονται και αρχίζουν τον βομβαρδισμό του χωριού. Μέσα σε λίγα λεπτά της ώρας τα Βορίζια δεν υπήρχαν πλέον. Τα πάντα είχαν μεταβληθεί σε ένα σωρό από ερείπια. Οι Γερμανοί εκδηλώνοντας όλο το μίσος τους, καταβρέχουν με εύφλεκτα υλικά ότι έχει απομείνει όρθιο για να το κάψουν. Με τη συμπλήρωση της καταστροφής οδηγούν τον πληθυσμό του χωριού στη Νύβριτο και εκεί τον εγκατέλειψαν. Τότε οι δύστυχοι και κατατρεγμένοι Βοριζιανοί αναζήτησαν προσωρινή στέγη στα γύρω χωριά.

Και εδώ η λεβεντιά έχει τίμημα βαρύ. Η Κρήτη, η Ελλάδα, ο Κόσμος ολόκληρος πρέπει να αισθάνονται ευγνώμονα αισθήματα σ’ αυτούς τους ανθρώπους, που ποτέ δεν δίστασαν μπροστά στο βωμό του Εθνικού χρέους και της Ελευθερίας.

Φίλες και φίλοι, μαρτυρικός και δοξασμένος ο τόπος σας, με μεγάλη συμβολή στην απελευθέρωση της πατρίδας μας.

Επιτρέψτε μου να πω ότι έρχομαι κι εγώ από έναν τόπο που πότισε γενναιόδωρα με το αίμα των αγαπημένων μας συγγενών το δέντρο της ελευθερίας και της εθνικής ανεξαρτησίας.

Από το Δήμο Βιάννου, όπου συντελέσθηκε το δεύτερο σε αριθμό θυμάτων Ολοκαύτωμα στην Ελλάδα με 461 νεκρούς και 980 πυρπολήσεις και ανατινάξεις νοικοκυριών, «τα καμένα χωριά» όπως τα ξέρετε».

Επιθυμώ ωστόσο να σας δηλώσω τη σημασία που αποδίδω σ αυτές τις συναντήσεις, που συνδέουν τα χωρία και τις πόλεις που συνέτριψε ο πόλεμος. Οι νεκροί των μαρτυρικών αυτών χωριών και πόλεων δεν μπορούν να χαθούν στη λήθη, δεν πρέπει να πεθάνουν για δεύτερη φορά. Γιατί πέραν από τον θάνατο μένει η θέληση του ανθρώπου, η θέληση της επιβίωσης, η θέληση της μετάδοσης του ανείπωτου πόνου και πέρα από το πένθος και την θλίψη, υπάρχει η δύναμη της ελπίδας.

Το τελευταίο, ωστόσο, διάστημα, όπως περιγράφει στη Νέα Κρήτη ο Διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Αθηνών Αριστομένης Ι. Συγγελάκης, κάτι φαίνεται ότι κινείται: η Διακομματική Κοινοβουλευτική Επιτροπή κατέληξε σε πόρισμα, που κινείται σε δυναμική τροχιά διεκδίκησης. Στην συνεδρίαση της Ολομέλειας της Βουλής στις 5.9 οι πολιτικές δυνάμεις πρέπει να καταφέρουν να ξεπεράσουν τις διαφορές και τις σκοπιμότητές τους ώστε να διαμορφωθεί η πιο ισχυρή εθνική θέση για το ζήτημα.

Σε όλη τη χώρα, εκατοντάδες εκδηλώσεις μνήμης αφήνουν πίσω τους τον επετειακό χαρακτήρα και γίνονται αιχμές διεκδίκησης. Το σύνθημα «Δικαιοσύνη και Αποζημίωση!», Δικαιοσύνη και Επανόρθωση κινητοποιεί τους πολίτες σε Ελλάδα και Γερμανία και στοιχειώνει σαν τις Ερινύες τις συνειδήσεις.

Για μας, στις Ενώσεις Θυμάτων, στο Εθνικό Συμβούλιο, στις αντιστασιακές οργανώσεις και συνολικά στο κίνημα διεκδίκησης των γερμανικών οφειλών είναι επιτακτική η επίδοση ρηματικής διακοίνωσης στη γερμανική κυβέρνηση, (όπως πριν 20 χρόνια μετά τις 14.11.1995 επί Πρωθυπουργίας Ανδρέα Παπανδρέου), η εκτέλεση των αμετάκλητων αποφάσεων υπέρ των θυμάτων του Διστόμου, Αιγαίου και της Κρήτης, η αποστολή κλιμακίου της Βουλής σε Κοινοβούλια άλλων χωρών (και του γερμανικού) η επαναλειτουργία του Γραφείου Εγκλημάτων Πολέμου, η εισαγωγή σε όλες τις βαθμίδες της Εκπαίδευσης της Ιστορίας της Κατοχής και της Αντίστασης και της διεκδίκησης των γερμανικών οφειλών. Κι αν δεν προχωρήσει η πολιτική διαπραγμάτευση, υπάρχει και η δικαστική οδός!

Είναι σαφές ότι το κίνημα διεκδίκησης και ο ελληνικός λαός στο σύνολό του θα στηρίξει τη μεθοδική και αποφασιστική διεκδίκηση, εφ’ όσον υπάρξει.

Ας το λάβει όμως υπόψη της η κυβέρνηση και το πολιτικό

σύστημα: δεν επιτρέπεται άλλη κωλυσιεργία, δεν συγχωρείται τυχόν εμπαιγμός!

Κύριε Δήμαρχε, κυρίες και κύριοι

Όσο κι αν προσπάθησαν τα γερμανικά ναζιστικά στρατεύματα να αφανίσουν τα Βορίζια δεν τα κατάφεραν: παραμένουν αμετακίνητα στη θέση τους, αγωνίζονται με ζήλο και αξιοπρέπεια για την κοινωνική πρόοδο, σκύβουν με ευαισθησία στο παρελθόν και ατενίζουν με υπερηφάνεια το μέλλον. Τιμούν δηλαδή με τον καλύτερο τρόπο την ιστορία τους και τους νεκρούς τους.

ΤΑ ΒΟΡΙΖΑ, Η ΒΙΑΝΝΟΣ, όπως και κάθε τόπος θυσίας στην Πατρίδα μας και τον κόσμο, μένουν στην Ιστορία για να θυμίζουν τη φασιστική και ναζιστική κτηνωδία.

Σας ευχαριστώ..

http://www.e-mesara.gr